Byzantium, Constantinopel, Istanbul!

Nadieh neemt na het ontbijt een snelle duik in zee. Even lekker wakker worden, want we rijden Istanbul binnen als de ochtendspits in volle gang is. Op een enkele suïcidale coureur in een verlaagde Lada na is het vooral druk, maar bereiken we vrij makkelijk de parkeerplek die we hebben uitgezocht. We verwachtten een grotere drukte op de enige camper parkeerplek in de stad, maar er staan verder maar vier voertuigen. We laten even bezinken dat we Istanbul bereikt hebben. Over een paar dagen steken we de Bosporus over en verlaten we het Europese continent.

De rest van de dag dwalen we lekker door de stad. Zonder plan en zonder kaart, gewoon even rondkijken. De sfeer in de drukke straatjes richting het centrum bevalt wel, net als de enorme bazaar. De grote bazaar van Istanbul wekt bijna de indruk van een winkelcentrum in plaats van een markt, maar de sfeer in de smalle en drukke paden is leuk. Bonte lampen, specerijen en oosterse tapijten afgewisseld met alledaagse producten en souvenirs. Zelfs na ons derde bezoek een paar dagen later hebben we nog maar een fractie van de bazaar gezien. Als we een gebouwencomplex rond een kleine moskee binnen lopen worden we aangesproken door Emre, een docent van het leercentrum bij de moskee. Na een korte rondleiding volgt de thee, fruit en een uitgebreid gesprek over de Islam. Geen preek of poging ons te bekeren, maar een kleurrijke discussie en wij zijn weer een stukje wijzer. Tot slot schrijft de kalligrafeur van de moskee onze namen in de reisgids als herinnering.

Het lijstje voor de volgende twee dagen staat vast. We beginnen met een bezoek aan de Hagia Sofia. Tegenwoordig een museum, daarvoor een moskee maar oorspronkelijk gebouwd als kerk. Een bizar gebouw, van buiten niet eens per se mooi maar daarom op zijn minst wel indrukwekkend. De blauwe moskee mogen we even niet in: tijdens het gebed is de plek gesloten voor bezoekers. In plaats daarvan wordt er naast de moskee een presentatie gegeven over de stad. Na het gebed kunnen we de moskee in, waar een teleurstelling volgt. De koepel wordt gerenoveerd en is volgebouwd met een enorme stijger. Niks te zien dus. Zo blijft er wel genoeg tijd voor een bezoek aan de kruidenbazaar en een wandeling naar de overkant van de gouden hoorn, de baai die het oude Istanbul en het nieuwe Istanbul van elkaar scheidt.

Onderweg naar de Galatatoren voor een uitzicht over de oude stad lopen we onder het magnifice Valens aquaduct door. Vanaf de top van de 14e eeuwse Galatatoren prijken de Hagia Sofia, het Topkapi paleis, de blauwe moskee en de Suleymaniye moskee naast tal van andere blikvangers aan de horizon. Een mooie plek om even te laten doordringen wat voor bijzondere stad Istanbul is. We vervolgen onze weg naar de Suleymaniye moskee, maar realiseren ons dat ons bezoek samenvalt met het middaggebed. Eerst döner eten en het Topkapi paleis bezoeken dus, zodat we één van Istanbuls mooiste en belangrijkste moskeeën aan het einde van de dag nog kunnen bekijken.

Terug op de parkeerplaats kletsen we nog een uurtje met een Duits stel dat met hun tweejarige dochter het Afrikaanse continent doorkruiste. Nieuwe verhalen, tips en plannen van andere reizigers zorgen telkens voor nieuwe dromen, fantasieën en inspiratie. Morgen gaat de wekker om vijf uur, zodat we rustig door de stad kunnen rijden en kunnen genieten van de oversteek naar Azië.